Ekshibicja, czyli szczególna autoprezentacja...

Ostatnio trafiają do Gab. panowie, którzy czują przemożną chęć nocnego obnażenia się przed młodą dziewczyną na ulicy. Dotychczas wystarczały im fantazje i filmy wideo.

Jest to względnie nowe zjawisko w gabinecie. Dotychczas „flashers’, czyli ekshibicjoniści zglaszali się dopiero pod presją rodziny lub organów ścigania.

Prawie każda pani zetknęła się z mężczyzną, który usiłował zrobić na niej wrażenie prezentując swoje narządy.

Zazwyczaj tacy panowie osiągają swój cel, gdyż zaskoczone reagują emocjonalnie; a o to właśnie ekshibicjonistom chodzi.

Żywa reakcja napastowanej spowodowana jest kontekstem sytuacyjnym, a nie tym, że te narządy są szczególnie imponujące…

Interesujące są dyskusje w czasie zajeć dydaktycznych ze studentkami położnictwa na temat, jak powinna reagować dziewczyna w takim momencie. Prawie zawsze znajduje się studentka, która uważa, że powinno się takiego „agresora” ośmieszyć, obrazić, totalnie upokorzyć…

Formalnie patrząc zostaje brutalnie naruszona prywatność i wydaje się, że ukaranie dewiacyjnego zachowania jest niejako uprawnione.

Z punktu widzenia bezpieczeństwa „zaczepionej”  zachowanie poniżające ekshibicjonistę jest jednak niewskazane.

Mężczyźni z tą przypadłością są zwykle z natury nieśmiali i bywa, że upokorzenie na jakiś czas studzi ich nieakceptowane społecznie zachowania.

Nigdy jednak nie wiemy, w jakim stanie psychicznym jest prezentujący genitalia.

Nazbyt śmiałe zachowanie ofiary może (choć nie jest to częste) sprowokować groźną agresję.

Agresja może być natychmiastowa, ale bywa też odroczona w czasie!

Dotykamy tutaj problemu wiktymologii.

Wiktymologia zajmuje się rolą ofiary w przestępstwie.

W gabinetach spotykamy się wyklej z ekshibicjonistą samotnym, który ma trudności z nawiązywaniem kontaktu z drugą płcią.

Ale zdarzają się mężczyźni, u których problem obnażania pojawia się okresowo. Mają oni rodziny i zdarzające sie zachowania ekshibicjonistyczne są ich skrywaną skłonnością.

W pewnym momencie nie starczają im fantazje i masturbacja w samotności, pojawia się przemożna potrzeba zaprezentowania penisa zaskoczonej kobiecie.

Po takim akcie, któremu towarzyszy najczęściej masturbacja z orgazmem –   na jakiś czas potrzeba jest zaspokojona. Bywa, że jest to okres nawet wielu miesięcy.

Zależy to także od wysycenia potrzeb seksualnych w związku partnerskim.    Jeśli z jakiś względów współżycie z partnerką szwankuje, to można się liczyć z większą częstotliwością wieczornego „wychodzenia na miaso”.

Zamożni i o wysokiej pozycji społecznej wyjeżdżają do innej miejscowości, by zmniejszyć ryzyko „dekonspiracji”.

Leczenie ekshibicjonizmu jest trudne z powodu ambiwalentnej i zmiennej w czasie motywacji pacjenta.

Zachowania ekshibicjonistyczne przyjmuje często formę uzależnienia od emocji.

Ekshibicjonistyczne, masturbacyjne wyładowanie powoduje stan ekstazy, a następnie ulgi. Dopiero potem pojawia się poczucie winy, lęk i duży dyskomfort psychiczny.

Spora część panów znika z gabinetów, gdy tylko organa ścigania lub życiowy partner przestają się tym interesować.

Analiza genezy ekshibicjonizmu przekracza ramy tego artykułu, podkreślić jednak warto, że zjawisko ma charakter psychobiologiczny i dopiero uwarunkowania i czynniki kulturowe “narzuciły człowiekowi gorset” na autoprezentację genitalii.

Współczesnie świat kultury zachodniej wykazuje małą tolerancję na zachowania mężczyzn podkreślające cechy płciowe.

Obcisłe spodnie i rozpięta koszula to zwykle granica tej akceptacji…

Dużo większa tolerancja jest dla płci żeńskiej. W gruncie rzeczy uwodzenie mężczyzn to także umiejętność obnażania się.

Kobieta zwykle czerpie przyjemność ze świadomości, że działa na mężczyzn podniecająco. Sprawia jej satysfakcję poczucie władzy, jaką ma nad ich seksualizmem i tym samym nad nimi.

Świat akceptuje prowokujące obnażanie się kobiet, bo decydentami w nim są nadal zazwyczaj panowie, a “więcej odkrytego ciała” im odpowiada.

Prawdopodobnie, gdyby światem rządziły panie, to swoboda ubioru dla ich płci byłaby mniejsza. Decydentkom w dojrzałym wieku zapewne przeszkadzałyby młodsze kobiety eksponujące panom swoją cielesność…

Jeśli w towarzystwie pojawi się młoda, atrakcyjna dziewczyna, dość skąpo i prowokacyjnie ubrana – to nieraz powoduje to nieprzychylne i nawet krzywdzące opinie dojrzalszych pań. Taka osoba podejrzewana jest o niski poziom moralny, o rozwiązłość seksualną.

Jednak wnioskowanie ze sposobu ubrania, czy zachowania powinno być ostrożne. Mowa ciała jest ważna, ale bywa myląca!

Żywiołowa w tańcu dziewczyna wcale nie musi być łatwą i chętną „do łóżka”. Kokieteria bywa maską niskiej seksualności.

Tak już jest, że świat nabiera się na pozory, na różne autoprezentacje… JW

____________________________________________________

YouTube: seksuologia.com

 

************************************************************************

  Dla przeciwwagi wielu uciążliwości życia,

niebo ofiarowało człowiekowi trzy rzeczy:

nadzieję,  sen,  śmiech.

            Immanuel Kant

Seksuologia medyczna;

Trudno uwierzyć, ale rozwój seksuologii medycznej rozpoczął się kilkanaście lat temu. Jest on szybki, nadal większość ludzi kojarzy seksuologię bardziej z psychologią (nieśmiałość, lęki seksualne) lub psychiatrią (dewiacje seksualne – parafilie).

Pacjenci bywają zdezorientowani, czego oczekiwać po seksuologu a kiedy szukać pomocy u ginekologa, dermatologa, wenerologa czy urologa.
Lekarzem specjalistą seksuologii można zostać po specjalizacji z psychiatrii lub ginekologii.
Aktualnie więc kilkuletnią specjalizację z medycyny seksualnej można  robić po uzyskaniu specjalizacji z psychiatrii, ginekologii, ale także i interny (choroby wewnętrzne).

Są też pojedynczy lekarze seksuolodzy mający podstawową specjalizację z neurologii oraz urologii (po uzyskaniu odpowiednich zgód).
Jest rozważana opcja, żeby seksuologia była specjalizacją podstawową, to znaczy, żeby była możliwość rozpoczęcia specjalizowania się bezpośrednio po studiach lekarskich i obowiązkowym stażu podyplomowym.

Byłby to sposób na zwiększenie ilości specjalistów.

Aktualnie jest duży niedobór , gdyż lekarze seksuolodzy  sa potrzebni nie tylko do diagnostyki i terapii dysfunkcji seksualnych, ale wzrasta potrzeba wydawania opinii sądowo-seksuologicznych związanych z przestępczością.

Biegli sądowi z zakresu seksuologii współpracują z psychiatrami i psychologami klinicznymi.

Seksuologia sądowa jest istotnym działem medycyny seksualnej.

Wraz z z rozwojem internetu ilość przestępstw motywowanych seksualnie wyraźnie wzrasta.

seksuologia.com